Waarom ben je steeds zo moe? Narcisme...

Ik zit nu op een moment in mijn leven waar alle narcisten en cluster B's kwaad zijn op mij en me de stiltebehandeling geven. Fantastisch, echt waar! Vroeger, voor mijn helingsreis begon, zou ik beginnen te panikeren zijn. Als er zoveel mensen kwaad zijn op jou, dan moet er iets mis zijn met jou, niet? Dit is ook wat narcisme installeert in slachtoffers. We staan alleen en we denken dat wij het probleem zijn.
Nu, door de kennis en ervaringen die ik heb opgedaan, zie ik dit als een godsgeschenk. Mijn levensenergie stroomt vrij, mijn leven is rustig, kalm en de mensen in mijn leven die zijn overgebleven zijn vriendelijk, vrijgevig en liefdevol. Ze staan open voor eerlijke gesprekken, zonder drama en de contacten verlopen als vanzelf, zonder verborgen agenda's.
Vroeger was ik constant bezig met piekeren over iemand anders zijn problemen, op zoek naar redenen waarom mensen (familie, vrienden, partner, collega's, ...) het contact steeds zo moeilijk maakten. Er waren altijd problemen en als het ene probleem was opgelost, stond er al een nieuw klaar. Ik was als een hamstertje in een rad, aan het lopen zonder doel en zonder einde, gewoon om erkenning en liefde te krijgen van mensen die het me toch nooit zouden geven, omdat ze gewoon niet in staat zijn.
Het verstand is als een vraag- en antwoordmachine. Je blijft steeds oplossingen zoeken voor problemen, tot je het antwoord gevonden hebt. De geest is ook zoals een spier die energie verbruikt. Je brein is als een computer en als er constant energie en schijfruimte wordt opgebruikt om problemen op te lossen die niet op te lossen zijn, lopen op de duur alle programma's vast en loop je constant moe en je begrijpt niet waarom.
Slachtoffers van narcistisch misbruik in de familie van oorsprong en dan later in liefdesrelaties, blijven koortsachtig zoeken naar het antwoord op het vraagstuk der liefde. We blijven onszelf opzij schuiven en proberen krampachtig te voldoen aan de wensen van mensen die niet gelukkig te maken zijn en die ons gebruiken en misbruiken. We hebben dit immers zo geleerd als we kind waren, als ik maar hard genoeg mijn best doe, ga ik graag gezien worden. Als ik stil ben, goede punten haal, me goed gedraag, hoog genoeg spring, ga ik graag gezien worden. De erkenning komt nooit. Daarna herhalen we dit in (al) onze volwassen relaties, tot de klap op ons hoofd hard genoeg is om in te zien dat er iets grondig mis is met deze manier van leven.
Erkenning, eigenwaarde, eigenliefde, zelfvertrouwen is iets dat van binnenuit komt en mag niet afhankelijk zijn van andere mensen. Natuurlijk is het fijn om af en toe een complimentje te krijgen van iemand en te horen dat je geapprecieerd wordt en graag gezien wordt. Maar het moet toch vooral van jezelf komen. Kinderen van narcistische ouders worden volwassenen met lege vaatjes op vlak van eigenwaarde. We spenderen ons leven met zoeken naar erkenning en onvoorwaardelijke liefde, die we niet gekregen hebben toen we jong waren. Daarom zijn we zo gevoelig voor de love bombing fase. Cluster B's hebben een radar voor onze lege vaatjes en beginnen dit dan op te vullen met valse complimentjes, gevlei, cadeautjes en constante aandacht. Wij zijn zo blij dat we eindelijk de liefde voelen en de erkenning die we nooit gekregen hebben. Eindelijk zorgt er iemand voor ons! Na een tijd worden we afgebroken tot op de fundamenten, maar dit geeft ons een kans om ons leven volledig opnieuw vorm te geven, zoals wij dat willen. In zekere zin zijn deze destructieve relaties een geschenk. Ze tonen ons wat er fout ging in ons leven.
We leren voor onszelf te zorgen, we zuiveren alle giftige mensen uit ons leven en hebben genoeg aan onszelf. We leren onszelf graag te zien en vergeven onszelf voor alle stomme fouten en verkeerde beslissingen in het leven. We leren 'nee' te zeggen zonder schuldgevoelens en leren eerlijk communiceren over onze gevoelens. We leren ook dat we niet ten dienste hoeven te staan van anderen ten koste van onszelf, maar dat we eerst en vooral aan onszelf moeten geven en de restjes kunnen uitdelen aan anderen. We leren dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn/haar eigen leven en emoties en dat wij niet steeds iemand anders zijn problemen moeten oplossen. We laten ons ook niet zo gemakkelijk meer een schuldgevoel aanpraten omdat we kiezen voor onszelf. Het is alsof het licht aangaat in ons hoofd, ons hart en ons leven. We zien eindelijk hoe mooi de eenvoudigste dingen kunnen zijn en hechten niet zoveel belang meer aan drama dat veroorzaakt wordt door andere mensen of door situaties.
De cluster B's zullen er altijd zijn, dat is onvermijdelijk. Maar hoe meer je de weg bewandelt van eerlijkheid met jezelf en hoe dichter je bij jezelf gaat staan en je integriteit en grenzen bewaakt, hoe meer ze worden herleid tot een fenomeen ergens in de marge. Ze nemen niet zoveel energie meer in beslag. Als je er nog eentje tegenkomt op de bus of op het werk, bekijk je hen met heel veel medelijden, maar je probeert hen niet te helpen, want je beseft nu dat dat niet kan. Je kan zien dat mensen die zich slecht voelen over zichzelf soms als verdedigingsmechanisme andere mensen moeten kraken om zichzelf in stand te kunnen houden. Je weet nu ook dat sommige mensen niet in staat zijn om zichzelf of iemand anders graag te zien en kan door de maskers kijken en meelezen in de verborgen agenda. Je accepteert dat 1 op 7 mensen in de maatschappij ziek is en angstvallig een vals beeld probeert op te houden naar de buitenwereld en geen empathie hebben voor anderen hun gevoelens en moeten parasiteren om te kunnen overleven. Veranderen kan je dat niet, maar je kan er wel mee leren leven en ervoor zorgen dat deze mensen niet in je persoonlijke ruimte kunnen en geen schade kunnen veroorzaken in je leven. Je hoort jezelf niet meer zeggen: "Alé, ik begrijp echt niet dat mensen zo iets kunnen doen! Alé, hoe komt dat nu toch dat niets hier werkt! Alé, ongelofelijk zeg, schaamteloos, dat die zoiets gedaan heeft, wat een rotstreek!". Je hebt aanvaard dat andere mensen het plezierig vinden en nodig hebben om dingen te saboteren, gelukkige momenten te vergallen, te roddelen en te liegen, dingen en mensen kapot te maken en te kleineren, te manipuleren, te bedriegen, ...
Als je al deze updates gehad hebt, loopt je computer niet meer vast. Je weet nu dat er mensen rondlopen met een masker op die niet zijn wie ze lijken te zijn. Je bent niet meer zo naïef, en dat is goed. Je bent niet meer dat dromerige konijntje dat naar de lichtjes zit te staren en pas beseft als je overreden bent dat het de koplampen waren van een bulldozer.
De realiteit waarin we wakker worden, kan pijnlijk zijn in het begin en lijken op een wereld waarin alles vals is. Een wereld waarin alles "voor wat, hoort wat" is, waar mensen niet meer gewoon aan elkaar kunnen geven zonder iets terug te verwachten en waar mensen altijd onoprecht zijn. Je begint vriendelijkheid van anderen in het begin van het helingsproces met argusogen en argwaan te bekijken en begint achter alles een dubbele bodem te zoeken.
Als je helemaal op het einde van je helingsproces zit, leer je weer vertrouwen, weliswaar met duidelijke grenzen rond. Je vertrouwt weer anderen, maar vooral: jezelf. Het leven wordt mooi en lichter, oprecht en eerlijk, eenvoudig en gezellig. Natuurlijk zijn er altijd problemen, dat is het leven, maar als je een narcistische relatie hebt overleefd, is dit echt een fluitje van een cent. De cluster B's die vroeger je leven, je hoofd en je hart domineerden, zitten als toeschouwer ver weg te kijken naar hoe jij je leven opbouwt en je amuseert en groeit. Zij blijven voor eeuwig achter in een donkere kamer maar kunnen zelf het licht niet aansteken. Ze moeten wachten tot er weer eens iemand passeert om (tijdelijk) even het licht aan te steken, voor ook die doorhebben dat het best is om hen achter te laten in de donkere kamer en hen te verlaten. In cluster B's hun leven is er geen mogelijkheid tot verandering en persoonlijke groei, overlevers daarentegen merken vaak dat, na het helingsproces, het leven en het geluk hen toelacht. 

Vind je dit artikel nuttig en denk je dat andere mensen deze informatie kunnen gebruiken? Delen is de boodschap, hoe meer mensen hiervan op de hoogte zijn, hoe beter. Neem zeker ook een kijkje op stopslechterelaties.blogspot.com voor andere artikels over narcisme en cluster B persoonlijkheidsstoornis.